Eindelijk ben ik van de computerproblemen af, tenminste ik hoop het! Het is vanaf gistermiddag drie uur goed gegaan, nadat een aardige jongeman de computer via Teamviewer had overgenomen. Het blijft een vreemd iets om te zien, dat iemand anders voor een tijdje de baas is over "jouw" computer. Maar het probleem van maanden ergenissen had hij gauw opgelost. Ik zat er met mijn neus te bovenop, letterlijk dan........... De computer moest verder naar achter en dat was het dan.......... Ik kon het bijna niet geloven, maar het gaat dus tot nu toe goed, alleen nieuwe glazen in mijn bril, die heb ik nu weer nodig, want de letters zijn voor mij wel een beetje klein geworden. Het begon met de eerste computer, jarenlang een "trouw beestje" voor mij geweest, maar ongeveer een half jaar geleden begon het ding kuren te krijgen en tenslotte viel ook steeds de oogbesturing uit en dat is knap lastig. Daar lig je te kijken tegen een scherm, die het niet doet, net zo lang tot er iemand van de verpleging aan mijn bed kwam en met twee tikken op het scherm het ding weer aan de praat kreeg. Na overleg met de leverancier werd besloten om een nieuwe computer aan te vragen en ik zou tijdelijk een leencomputer krijgen. Het tijdperk computer nummer twee brak aan, de leencomputer! Het was een prima apparaat verder, ik kon er veel meer mee, foto's bewerken en bijsnijden enzo en het schrijven ging weer goed. Maar helaas, het plezier was van korte duur, ook bij deze computer viel de oogbesturing uit. Ik heb er nog een mailtje aan gewaagd, maar ik moest geduldig wachten op de nieuwe computer, dat heb ik dan maar gedaan. Afgelopen dinsdag was het zover, de nieuwe computer! Het duurde wel even eer de bestanden waren overgezet, maar toen begon ik met volle moed aan mijn derde computer. Ik kwam al gauw tot de ontdekking, dat al mijn met zorg samengestelde afbeeldingen en al mijn vergaarde archiefmateriaal verdwenen waren, de eerste teleurstelling en de tweede kwam er gauw achteraan, de oogbesturing viel ook bij de nieuwe computer gedurig uit. Ik snapte er helemaal niets van, dacht ik eindelijk van de problemen af te zijn en nu waren ze er nog. Maar goed, het is goed gekomen, zoals jullie hierboven hebben gelezen. De afbeeldingen en documenten staan nog op de vorige computer en die worden alsnog overgezet. En na het schrijven van deze blog begin ik zelfs gewend te raken aan de grotere afstand tussen de computer en mijn ogen. Ik vraag me nu af, of de kuren van de eerste computer begonnen zijn, omdat ik die steeds meer dichterbij wilde hebben. Ik heb drie keer de ogen laten opmeten en drie keer nieuwe glazen in mijn bril gekregen. Het doet me denken aan de wasmachine, die ik ooit een keer kocht, het was in de guldentijd, dus lang geleden. De wasmachine ging stuk, monteur gebeld, het apparaat werd nagekeken en ja, er moest iets vervangen worden en dat kostte 350 gulden. Wat moet je dan doen, de wasmachine was niet piepjong, maar ook nog niet stokoud. Even overleggen met mijn man en toch maar repareren en ik was allang blij, dat het ding het weer deed, want met een opgroeiend gezin heb je altijd wasgoed. Het was ongeveer drie, vier maanden later, dat ik in de bijkeuken kwam, waar de wasmachine bezig was met het programma "vuile was wordt schoon", maar de hele boel stond blank. Weer stuk, dacht ik, met een niet al te best humeur ging ik naar mijn man, die achter in de kippenfarm aan het werk was. Ik hoor het me nog zeggen, wasmachine weer kapot en ik laat het ding niet meer maken, kost misschien weer zoveel geld, ik bestel een nieuwe. Best, zei mijn man, die mij wel kende en wist, dat ik daar niet vanaf te brengen was. Nu, de nieuwe wasmachine was zo geregeld, de oude werd meegenomen, ik dacht, huppekee, weg ermee. Trots op het nieuwe glimmende ding, stopte ik het vol vuil wasgoed, zette de knop op de juiste stand en draaien maar............ Groot was mijn verbazing, toen ik een half uurtje later in de bijkeuken kwam, weer allemaal water op de vloer, ik weer naar mijn man met een nog minder humeur, dan de vorige keer en wat bleek nu................ het afvoerputje zat verstopt. Ik had dus een nieuwe wasmachine gekocht, terwijl alleen maar het afvoerputje verstopt zat!! Tja, ik was een beetje dom.
Reactie plaatsen
Reacties
Je schrijft graag merk ik en dat doet me denken aan ds. J.T. Doornenbal. Die heeft tientallen jaren zijn gedachtenspinsels met prachtig humor en zelfspot opgeschreven voor in de veluwse kerkbode. Aanvankelijk voor "onze jongens" in Indie. Half nederland was erop geabonneerd. Als ik het kees denk ik: dat is iets voor Janneke, die kan dit vast op waarde schatten en ik vraag me af hoe ik het geschikt kan maken voor jou computer. En natuurlijk of je het wil lezen.
Dacht dat alleen wij computerproblemen hadden, maar bij jou is het niet anders 😅
Wie denkt er nou aan, dat de afstand ogen/beeldscherm te klein was?? Zou eigenlijk die firma moeten weten, maar ja....🤔
Goed idee zo'n blog te schrijven!! Ik geniet van je gezellige verhalen 🤩